Na lange eenzame ontsnapping teruggehaald door een kleine achtervolgende groep. Na de wedstrijd druk op me te hebben gekregen en div. aanvallen te hebben gecounterd 1 man laten rijden. Hierna sprint met gemak gewonnen.
>>> Wegens knieblessure 3 weken uit de running geweest <<<
11-04-2010
Someren-Heide
Omloop
Am
-
Testwedstrijd na knieblessure. Na goede start voorin ten val gekomen in eerste ronde. Hierdoor terug gevallen tot de staart van de 3e groep. Gelukkig niks van betekenis mee gekregen. Ben als test nog door wind naar voren gereden, knie voelde super en de kracht was er ook nog na de lange onderbreking. Na de 3e ronde +/-17km gestopt. Kopgroep was al te ver weg en vond het niet verstandig om met de zeer harde wind de net genezen knie onnodig hard te belasten. (seizoen is nog lang)
Het was een harde koers met veel vertrekkers. Eerst na de start een fiks klimmetje, daarna plankgas door het veld, bijna stil staan, haaks de bocht om en vol gas naar boven, afdaling door bocht over betonplaten (waar men zowat de bocht uit stuiterde) , nog een klimmetje tot aan de streep en heel veel stof. Er vloog al direct een fiks aantal renners af, maar wist me zelf steeds van voren te handhaven. Maar opeens was de koers afgelopen????? Na het aantal kilometers welk we eigenlijk zouden moeten rijden, hadden we nog 1 ronde van zo'n 5km moeten afleggen. Maar, met ook nog een aantal renners in de koers van de oudere categorieën welk minder kilometers als ons zouden moeten rijden (we hadden deze groep(en) een of meerdere keren op een ronde gezet). Ging ik er van uit dat hun de laatste ronde kregen en wij er nog minimaal 1 tot 2 moesten. Maar dat was niet het geval. Ik hobbelde dan ook lekker in de groep op een 36e plaats over de meet.... Daar had zeer zeker meer in gezeten! Maar ja, dan toch maar eens Frans gaan leren :)....
22-04-2010
Geleen
Baanwedstrijd Burg. Damenpark.
El / Be / Am
4e
-
30-04-2010
Geldrop
Criterium
Am
33e
Regen, wind en klinkertjes. Maar verder wel een heel mooi parcours (best knap om met al die steentjes zo'n relatief glad oppervlak te creëren)! Doordat ik bijgeschreven had en we op nummer moesten optellen. Mocht ik dus achteraan starten, welk i.v.m. de omstandigheden niet het meest ideale was. Er zat namelijk een bocht in (2e na start) waar de eerste met +/- 35km/uur doorheen konden en de laatste met +/- 15km/uur. Waarna de teller met tegenwind elke ronde weer tot z'n 50km/uur op werd getrokken. Dit euvel heb ik de eerste helft van de koers elke ronde weer moeten trotseren en toen ik eindelijk na die eerste helft naar voren wist te komen. Had ik mijn pijlen al reeds verschoten met steeds weer optrekken in die ene bocht. Het was me dan wel nog gelukt om naar voren te komen en er was al reeds een fikse groep af. Maar kon het helaas niet voorkomen dat ik de groep de laatste 10 ronden moest laten gaan. Wel heb ik er nog alles aan gedaan om de achtervolgende groep achter me te houden en dat met succes! Helaas werd ik er (was maar een rondje van 1800meter) de laatste 2 ronden van de koers uit genomen. Dit omdat de koploper moeten nog net op een ronde wist te zetten. Helaas, want ik had hem na die inspanning graag uitgereden. Maar was toch nog 33e.
01-05-2010
Kortessem (B)
Criterium
El / Be / Am
-
Wedstrijd meetellende voor het “Mediaan Euregioklassement” voor Elite zonder Contract, Beloften en Amateurs A. Mocht na vooraf in te hebben geschreven niet starten als Amateur A! Dit vanwege het kampioenschap van Limburg welk er tevens ook in die koers werd verreden.
Alleen vreemd dat als men een koers organiseert welk valt onder een klassement men de ene keer wel een bepaalde groep renners mee laat doen en de andere keer niet! (men krijgt ook nog per gestarte wedstrijd een aantal klassementspunten voor alleen de start, buiten de verdiende met de klassering).
Zoiets noemt men normaal “Wedstrijdvervalsing”.
Als ze dan een eerlijke strijd willen creëren, waarom mogen dan wel de Nederlandse Elite renners starten? En waarom wordt deze wedstrijd dan überhaupt verreden onder de vlag van het “Mediaan Euregioklassement”? Laat hem dan lekker zoals normaal apart verreden worden onder de renners van de streek!
02-05-2010
Liessel
Klassieker
33e Ronde
van Brabant
Am
15e
Regen & 200 vertrekkers. Na een zeer lange neutralisatie, mede door een massale valpartij net na het eigenlijke eind van de neutralisatie op een rotonde en het dicht staan van het spoor begon de nerveuze rit naar de eindstreep.
Na 30km dook er opeens van uit het niets (tussen de renners) een wegversmalling op welk ik niet meer kon ontwijken en waar ik dan ook met een kleine 50km/uur op klapte. Maar wonder boven wonder bleef de schade beperkt. Ik kwam met mijn voor en achterwiel tegelijk tegen / langs de betonnen rand waardoor ik niet meer kon sturen en naar links om begon te slaan. Maar geluk bij het ongeluk was dat het tweede paaltje van de versmalling me weer met een relatief kleine tik recht op de fiets wist te zetten en ik de val uiteindelijk wist te voorkomen. Pffffff, ik zag de aftiteling al beginnen en laat staan dat er nog z'n 150 man achter zaten waar ik bij een val in was gedoken.
Heb verder nog een paar keer probeert om met een groepje weg te geraken. Omdat het rijden door al de regen in het peloton bijna onmogelijk was, door de spray kon men nagenoeg niks meer zien en het bleef maar een nerveus gedoe.
Uiteindelijk wisten er 8 man in de laatste plaatselijke ronde van 10km te ontsnappen en plaatste ik me nagenoeg perfect voor de eindsprint. Maar viel door een kleine akkefietje juist voor de streep nog iets terug. Ook al wist ik toch nog met veel geduw terug te komen naar voren en 7e in de spint te worden. Waardoor ik uiteindelijk in totaal 15e werd.
Het is en blijft echt “De hel van Mijnheerkens”. Een koers, lekker compact, snel en goed te volgen. Maaar, doe vooral niet te veel extra inspanningen, want door het steeds weer hard doortrekken op het achterste stuk van het parcours komt dan opeens toch de man met de bekende hamer...
Ik ben de koers eens echt ingevlogen en dan ook diversen keren probeert om met een groepje weg te geraken. Maar dat is helaas mislukt. Want kwam steeds weer alleen te liggen als ik weg sprong en dat is niet alleen vol te houden op dit parcours.
Door al deze inspanningen (blijft toch gokken) miste ik de uiteindelijke slag. Jammer, maar zonder te proberen blijft de koers ook maar zo saai en door iedere aanval van welke renner dan ook wordt de koers net weer dat stukje harder / zwaarder.
Uiteindelijk hebben we met een klein groepje nog echt hard door moeten rijden om de eerste achtervolgende groep achter de 16 koplopers terug te halen. Al de demarrages hadden toch wat te veel energie gekost. Maar wist ondanks de krap in de laatste 2 rondes toch nog 2e te worden in de sprint. Waardoor ik uiteindelijk 18e ben geworden.
Regen, kou en vooral “proberen” goed door de bochten te geraken.
Het was me weer een honden weer zeg.... Pfff, en dat voor een wedstrijd in mei... (+/-8gr)
Na het parcours al reeds een aantal dagen van ter voren verkend te hebben, wist ik al dat het geen gewone tijdrit zou zijn (deze is normaal 15-20km en vlak) maar een ware bergproloog.
Nou, starten deden we onder aan het eerste klimmetje. Na die boven te zijn gekomen sloegen mij (en vele met mij) al de benen compleet dicht van de kou. Maar dat mocht de pret niet drukken en je moet nu eenmaal door he.. Na dat klimmetje en een klein stukje vlak kwam direct een tweede klimmetje gevolgd door een stukje afdaling en een glooiing naar het hoogste punt van het parcours. Waarna men zich als een gek de diepte in moest storten op weg naar “de”twee bochten van de dag. De eerste ging nog redelijk, maar de tweede was bijna niet te halen met al de regen, modder en hoge snelheid waarmee men op de bocht aan kwam gevlogen. Ik nam hier dan ook een klein stukje berm mee, en wist er gelukkig verder heel doorheen te geraken. Waarna me al slingerend zich verder de diepte in moest gooien. Best een lekker stukje, vol gas zonder te remmen door al de slingers en alle flauwe onoverzichtelijke bochtjes naar beneden. (de gene die dit stuk niet hebben verkend zijn hier heel wat seconden verloren) Dit alles gevolgd door de laatste lange klim van de Fromberg.
Kortom, lekker parcours voor als het droog is en echt weer om flink ziek van te worden (heb de dag er voor ook al de gehele dag in bed / wc doorgebracht vanwege maagproblemen, niet echt bevorderlijk voor het herstel dus!).
Met de zware benen van gisteren direct de aanval gekozen. Maar we werden weer alweer na 1 ronde los te hebben gelegen terug gehaald waarna de uiteindelijke kopgroep ontsnapte. Toen mijn benen los kwamen ging het echt super. Ben dan ook nog alleen achter de kopgroep aan gesprongen – 55km/h op lang recht stuk – maar bleef net op 20 van de 500meter hangen....
Ben daarna weer terug gevallen naar het peloton waar bij mijn terugkomst direct weer een groep weg sprong. Waar ik in eerste instantie op dat moment voor moest passen na de fikse inspanning van zojuist. Maar ben een ronde er na, weer op dat lekkere lange rechte stuk in 1 keer – op de 11 – er naar toe gesprongen. Welk voor het moraal – was toch ook weer een gat van zo'n 300meter – goed was en ik wel zo in een keer wist te dichten. Maar helaas werden we alweer 2 ronden er na door het peloton terug gepakt.
Maar gelukkig kan ik nog een stukje sprinten en liet het vervolgens met nog zo'n 3 ronden van 4km te gaan dan daar maar op aankomen. Want met de super benen – nu ze los waren – en de lastige bochtige aankomst – Laatste kilometer: rechts links slinger over brug, smalle weg, flauwe bocht links, bocht links en smalle en korte finish straat – wist ik dat het me in de sprint wel moest lukken.
Zo gedacht zo gedaan en de renners welk de laatste ronde nog weg sprongen op schiet afstand te hebben gehouden. Sprong ik dan ook net voor de laatste kilometer weg, haalde de voor ons rijdende renners nog in en won de sprint met zo'n 50 fietslengtes en wist hiermee op de 4e plek te eindigen.
16-05-2010
Mielen (B) (ECW)
Criterium
Am
33e
Mooi groot en glooiend parcours met stukken op de kant door de wind.
Ik had vandaag echt een “offday”.
Na eigenlijk toch best goede benen te hebben en goed en relatief makkelijk in het peloton te kunnen blijven. Was ik niet echt vooruit te branden. Reed niet echt van voor, liet groepen weg springen en lette niet op toen we net weer met onze groep het eerste peloton terug haalde. Op dat moment zette we ook zojuist een grote groep categorie C renners op 1 ronden waardoor ik – zat te ver naar achter en zat niet op te letten – niet merkte dat de groep brak en ons peloton weg reed. Pas toen we van de smalle weg af kwamen zag ik het. Maar het was al te laat.
De ronde er na heb ik dan toch nog ergens wat motivatie weten te vinden en ben ik nog alleen achter het peloton aan gegaan. Maar het waaide te hard en er werd te hard gereden om nog terug te geraken. Dan maar voor de goede training en heb er dan ook maar nog een tijdritje van zo'n 25km van gemaakt. Waarmee ik het toch nog klaar speelde – ging trouwens best goed – om de koers uit te rijden, weliswaar buiten de prijzen, maar toch...
18-05-2010
Arcen
Tijdrit
El / Be / Am
6e
Mooi lang en relatief recht parcours met een toch nog fiks windje.
6e – 15km in 21.372min = 42.1km/h gem. –
We hadden vanaf de start 7.5km wind tegen welk op zijn tijd best doorstoempen was. Maar op de terugweg gelukkig lekker wind mee.
Het was alleen jammer dat er geen motoren voor ons reden. Want zo hier en daar werd nog wel eens achter auto's en vrachtwagens aan gereden welk gewoon op het parcours konden komen, omdat het parcours niet geheel afgesloten was. Dat zou het – buiten dat je je zelf voor gek houd als je zoiets doet – de rit een stuk eerlijker maar ook veiliger maken.
Door dat het parcours niet afgesloten was en je dus gewoon verkeer tegen kon komen. Was het soms best gevaarlijk met het af- / aansnijden van de bochten. Snij je normaal de bochten echt zo veel als mogelijk af, moest je nu de afweging maken van hoever je qua veiligheid wou gaan. Ik heb het in tegenstelling tot een aantal andere renners in de linkse bochten beperkt gehouden tot de as van de weg en heel soms er over als de bocht goed overzichtelijk was. Maar sommige sneden ook de onoverzichtelijke bochten gewoon compleet af. Welk z'n verhalen oplevert als, renners die bijna frontaal in de bocht tegen elkaar aan rijden en / of nog snel het stuur om moeten gooien omdat er een auto tegemoet komt.
Nou, ik hou het dan maar iets veiliger, laat die secondes dan maar liggen en zie dit als een goede training voor de tijdrit in de “Rog Tour” welk er over 3 weken aan komt. Dat parcours is dan wel geheel afgesloten, met een motor er voor en gaat dan echt voor het klassement.
Kort gezegd. Het ging goed. Ik had lang niet meer zo'n tijdrit gereden en wist dan ook niet meer precies hoe ver en diep ik kon gaan – heb op de heenweg maar 40km/h aangehouden – en het kan nog een stuk sneller.
Volgende afspraak, 15-06-2010 voor een nog snellere tijd!
Laten we trouwens het volgende DK tijdrijden van Limburg ook op dit parcours houden. Want het kan uitgebreid worden tot +/-40km en is een stuk beter als het ook zeer korte parcours van Ransdaal! - dit is echt tijdrijden -
19-05-2010
Deurne
(Zeilberg)
Omloop
Am
9e
Een ware waaier koers!
Er stond me weer wat wind zeg... Pfff.....
Er reed direct bij de start een groepje van 4 weg welk al redelijk snel werd gevold door nog eens 4 man. Deze ontsnappingen waren voor mijn benen en de tijdrit welk ze gisteren afgewerkt hebben nog wat snel in de koers. Maar wist op het laatste van het groepje van 7 waar ik in zat, de sprint nog van kop af en wind tegen als een reactie op een demarrage van een renner in de laatste 400 meter te winnen met zo'n 20 fietslengte voorsprong. Welk resulteerde in een 9e plek.
21-05-2010
Buchten
Criterium
El / Be / Am
32e
Kom laten we het rondje nog sneller maken...
Dat moet de organisatie van het criterium in Buchten hebben gedacht toen ze dit jaar het parcours voor het jaarlijkse – altijd al snelle – criterium uit gingen zetten. Want ze hadden dit jaar de twee slingerbocht combinaties er uit gehaald en er enkele mooie snelle bochten voor in de plaats gelegd. Waardoor het eind gemiddelde van de koers dan ook hoog in de 40 liet noteren.
Ik kon me de gehele wedstrijd mooi van voor in het peloton handhaven. Maar begon door de combinatie van hoge snelheid en afstand – Elite / Belofte wedstrijden zijn dikke 20km langen – al zo'n 12 ronden voor het eind last te krijgen van kramp. Welk de laatste 3 rondes uitmonde in een totale kramp en alles blokkeerde. Maar “gewoon doorrijden” zeggen ze dan... Heb ik ook gedaan, maar kon hierdoor helaas niks meer uitbrengen in de eindsprint en hobbelde dan ook ergens in het eerste deel van het peloton als 32e over de meet...
Warm (+/-26gr) en de meet na twee kleine klimmetjes, een 350meter lange valsplatte klinkerstrook, boven op de slot klim van maar liefs 10%.
Na optimaal van de koers omstandigheden gebruik te hebben gemaakt en nipt de sprint te hebben verloren als 2e over de meet gekomen en daarmee het zilver veroverd.
Na de laatste tijd iets te veel kleine koersje te hebben gereden had ik al voor de koers besloten dat ik er een grote duur training van zou gaan maken – heb weer wat km in de benen nodig – . Welk al een begin had gekregen door er met de fiets naar toe te gaan.
De koers - met een fiks aangepast parcours - was net zoals vorig jaar weer een van de plus punten van “De Acht van Beegden”. Ook al was de grote MAAR aan het verhaal, dat dit plus punt niet op ging in combinatie met regen.
Want met deze regen waar we uitermate goed op werden getrakteerd door de weergoden, veranderde het mooie parcours in een oog opslag in een grote glibberige bedoeling. Welk in de 3e ronde voor mij al bijna uitmonde in een val.
Na het uitkomen van een van de snelle bochten, brak mijn fiets van achteren compleet uit en dacht in eerste instantie dan ook dat ik lek zou hebben. Maar naar goed te hebben gekeken bleek dat niet het geval te zijn. Maar omdat de groep toch ook al niet al te groot was en dit net gebeurde op een stuk valsplat naar boven en wind tegen. Kwam ik door dit akkefietje al direct op een klein gaatje te zitten. Welk ik niet meer dicht kreeg.
Ik had deze wedstrijd ook voor een ander banden soort gekozen welke op mijn trainingswielen zaten. Maar deze – buiten dat het ook vouw-bandjes zijn van een goed merk – zijn alles behalve geschikt voor regen weer. Want de banden waar ik normaal wedstrijden mee rij plakken onder elke weersomstandigheden super aan de weg, deze dus niet.
Na me op een ronde te hebben laten zetten en nog even te hebben probeert. Heb ik besloten om de wedstrijd te staken. Dit omdat het gevaar te groot was en ik in mijn laatste seizoen wil voorkomen dat ik – onnodig – veel risico's ga nemen in een koers die ik toch al als training had bestempeld en door een ongelukkige val net zoals vorig jaar een aantal weken blesseert zou raken.
Ik heb de dag dan ook maar verstandigerwijs afgesloten met een fikse duurtraining welk in zijn totaal neer kwam op z'n 5,5uur.
03-06-2010
Geleen
1e wedstrijd van
Laco / Megaland baancompetitie
El / Be / Am
8e
Er waren 4 man weg gereden waaronder 1 van onze club, waar achteraf nog eens 3 man naartoe zijn gereden – waar ik eigenlijk bij had moeten zitten –. Maar heb na een aantal keer goed team werk te hebben verricht de sprint van mijn groep nog met gemak gewonnen.
06-06-2010
Helenaveen
Omloop van Helenaveen
Am
2e
Na alle dreigingen van het weer is het uiteindelijk beperkt gebleven tot een klein regenbuitje welk de temperatuur van een TE-warme 28gr terug bracht naar een dragelijke 25gr.
Het parcours lag er weer eens perfect bij met alleen maar goed asfalt en geen gevaarlijke bochten en voelde me echt super.
Na 2 keer een “2e premie” en 1 keer een “5e premie” en goed actief van voren mee te hebben gereden, kom ik vol zelfvertrouwen beginnen aan een mooie rumoerige eindsprint. Echt iets voor mij. Finish straat, breed, 5km lang en een grote groep. Na perfect gepositioneerd de laatste kilometer in te zijn gegaan, werd ik toch nog ingesloten Waardoor ik flink van me af moest bijten en een aantal fikse smakken uit moest delen. Welk maar een beetje hielp. Heb me toen twee tot drie renners terug moeten laten zakken en toen op de 11 van eigenlijk iets te ver van achter de sprint aan gegaan. Welk echt super ging. Want ik vloog er met zo'n 5km/h sneller dan de rest langs af en haalde dan ook iedereen in. Maar Niels Hamers zag me komen en kon nog net bij me aansluiten en in de laatste meters met een wiel-lengte over me heen komen.
Jammer, maar toch een super 2e plek.
Er was uiteindelijk ook nog wat onenigheid over de uitslag i.v.m. een falende camera - registratie - van de eindsprint.
Na een goede start van zo'n 54km/h viel ik op het achterste stuk van de ronde te veel stil en reed dan ook een matige proloog. Maar wist toch nog op een 33e plaats – van de 107 - te eindigen.
Na dat er zo weinig bochten in het parcours zaten was het wel levensgevaarlijk!
De ronde had eigenlijk maar 1 echte bocht en werd verreden op de binnenring van Weert.
Doordat de wegbreedte door vluchtheuveltjes zeer vaak fiks varieerde, 4x op finish straat en 1x op achterzijde van het parcours = 5 x 42 ronden = 210keer. Dat rijdende tussen de +/- 45 en 60km/h en het grote peloton dat er hutje / mutje op elkaar gepakt met een aardig gangetje doorheen jaagde. Was het eigenlijk niet echt meer verantwoord! Dit ook omdat er door het parcours heel wat geduw en gesmak ontstond. Laat staan dat men in alle flauwe bochten welk het parcours kende en er een straat van links - buiten bocht - kwam men na het extra asfalt maar weer moest kijken van waar de stoeprand weer begon en of men weer een beetje ruimte op de weg kon veroveren. Dit om een fatale klap op de stoeprand te voorkomen - ook +/- 5x per ronde = 5 x 52 = 210 keer - .
Dus al bij al zo'n 210 x 2 = 420 x op de hoede zijn bij een fiks tempo gedurende zo'n 1.5uur lang. Pfff, dat alleen koste al heel wat energie. Laat staan de tussensprints welke iedere ronde werden gehouden voor 1sec bonificatie voor de eerste renner over de meet en de diversen punten sprints.
- Maar de gedachtegang en opzet van de koers was SUPER, lekker veel actie, nu nog een veiliger parcours -
Ik heb me steeds goed voorin weten te handhaven, ook al heb ik me iets voor half koers wel een kwart koers naar het midden van het peloton af laten zakken. Dit om weer even op adem te komen.
Ook begon ik al rond de 50km last te krijgen van kramp, welk toch wel wat vroeg is! Maar wist daar door 2 tandje bij te schakelen weer redelijk snel van af te komen.
Na diversen sprints mee te hebben gedaan en jammer genoeg steeds naast de sec bonificatie te hebben gegrepen en 1 punt is het punten klassement te hebben veroverd. Ging ik toch nog redelijk fit de eindsprint in. Waarvoor ik me weer eens super plaatste. Ook al werd dat in alle chaos op het laatste moment weer teniet gedaan door een flinke zwiep en van een mede renner. Maar wist toch nog naar een 14e plek te sprinten.
Jammer, want er had meer in gezeten, zeker ergens bij de eerste 5. Maar zo'n sprint blijft een gok en het is voor iedereen het zelfde...
Mooie grote rondes, maar wel op plaatsen heeel smal en zeer bochtig.
Na een neutralisatie van zo'n 2 km draaide we de randweg van Weert op en dachten we “nu word de koers los gelaten”, welk ook een goede plaats zou zijn geweest. Maar de voorrijauto besloot de koers pas vrij te geven op 10 meter voor een 180gr bocht aan het eind van deze lange en brede randweg. En dat wetende dat als renners het fluitje horen van dat de koers vrij wordt gegeven. Ze direct vol gas geven. NU DUS NIET, want de auto moest vol in de ankers en de accelererende renners moesten maar zien hoe ze stil konden komen en overeind konden blijven. Wonder boven wonder is hierdoor geen valpartij ontstaan.
Verder was het een mooi parcours en was het vooral zaak om op de smalle en bochtige weggetjes voor in te blijven. Want al na zo'n +/-15e-20e plek, begonnen de renners al bijna door het harmonica effect in de bochten tot stilstand te komen. Waardoor men van bijna stilstand weer fiks aan moest zetten om geen gat te laten vallen. - Hier heb ik 1 ronde in me gereden en toen weer rap gemaakt dat ik naar voren kwam - .
Ook heb ik een aantal keer mee gesprint voor de 10sec. bonificatie welke er iedere doorkomst (8x) waren te verdienen. Maar greep daar helaas naast. Ook al zat ik er diversen keren wel goed bij.
Het was vooral moeilijk om het goed organiseerde treintje van de Bergklimmers in de laatste km in te halen. Dit omdat het tempo zeer hoog lag, er twee 90gr bochten en een flauwe doordraai tot aan de meet in lag. Dus, als men er achter lag, kwam men er niet meer over en als men er voor ging rijden, moest men al op kop gaan rijden en kwam de 2e over je heen. - Petje af voor de Bergklimmer -.
- Jammer, want staande op zo'n 30sec zouden 10sec me al van een 33e naar 19e plek hebben geholpen -
In de eindsprint die gehouden werd op het gevaarlijke parcours van gisteren zat ik weer goed van voren. Maar heb de sprint gestaakt nadat ik in de laatste 300meter weer bijna 2 keer tegen de grond lag. Ik hou van een rumoerige sprint, maar dit ging de redelijkheid te boven....
Hierdoor dobberde ik dan ook – toch nog – op de 29e plek binnen.
- In punten aantal gezien een gedeelde 6e plek, omdat de te behalen punten naar heel wat div. renners zijn gegaan en niet echt iemand heel veel punten heeft weten te veroveren. Een logisch gevolg van de rumoerige 2e etappe. -
15-06-2010
Landgraaf
Euregionale baanwedstrijd Megaland
El /Be / Am
1e
Na lekker hard te hebben getraind en een aantal keer met een rotvaart een groot gat dicht te hebben gereden. De eindsprint met meters voorsprong gewonnen. We hadden met het Team afgesproken om een treintje te vormen en zo de sprint in te gaan. Maar de sprint liep iets anders en moest dan ook al vroeg op zo'n 400meter voor de meet de sprint inzetten.
Alleen Hayco die volgens het geplande treintje bij mij in het wiel moest zitten en zat kon er nog aan blijven hangen. Voor de rest gold, niet op de foto :).
17-06-2010
Geleen
Baanwedstrijd Burg. Damenpark
El /Be / Am
7e
Lekker harde en snelle koers, eerste uur aan 50 tot 55km/h.
Het was weer te merken dat er werd gereden met alleen maar een redelijk klein en select groepje goeie renners. Dit om het moordende tempo dat er werd gereden en zijn haarde uitvallers, waar soms de 12 en / of de 11 er op moest.
15 minuten voor het eind van de koers viel het heel even redelijk stil en reed een club genoot weg, waar ik dan ook direct het gat voor liet vallen. Daar sprongen nog een 5 tal renners achter aan, waar ik niet direct van kop op kon reageren. En de rest keek van, rij jij het maar dicht, anders leg je ons er zo wie zo in de sprint weer op. Maar dan moet je als sprinter rustig blijven en je vooral niet gek laten maken. Laat ze dan maar rijden en vooral als de competitie leider van ook nog eens een LSE team met 3 teamgenoten nog in je groep zitten. Dan is het aan hun! (en meestal wordt er dan toch opeens wel door iemand gereden en kom je nog geheel of tot op sprint afstand terug)
Helaas was dit nu niet het geval en bleven ze weg. Maar dat is niet erg, is gewoon het risico dat men neemt.
In de laatste 10 rondes zijn we nog met een 4 tal renners weg gereden van de rest van de groep, maar werden net met het ingaan van de laatste 2 rondes terug gepakt.
Iets minder voor de sprint. Maar het is met toch weer gelukt. Heb hem zelf weer met nog een halve baan te gaan aangetrokken, maar heb wel nog even goed door moeten trekken. Na dat Jolle de Vries me al vroeg opving en het voordeel van de binnenbocht had.
Maar toch, 1e in de sprint en 7e totaal...
04-07-2010
Aalten
NK Amateurs-A
Am
-
Het was een harde en gevaarlijke koers, met na mijn mening iets TEveel wegversmallingen!
Helaas heb ik de koers na 2/3 van de afstand wegens materiaal problemen moeten staken. Ik moest 5 tot 7 keer drukken voordat de rechter shifter reageerde. Welk niet te doen was met al het afremmen in de smalle bochten en wegversmallingen en het daarna weer hard doortrekken…
Helaas, maar volgende keer - met nieuwe shifters – beter…
25-07-2010
Diepenbeek (B)
Omloop
Am
29e
Na drie weken niet al te veel te hebben kunnen fietsen weer eens een wedstrijd gereden.
Ik ben de wedstrijd lekker fel ingegaan en kwam hierdoor dan ook al direct vanaf de start in een kopgroep terecht. Dit was wel even aanpoten, want aan aantal weken zonden wedstrijd ritme en het zitten en een kopgroep waar zeer hard - 45 <> 50+ km/h - word gereden gaat niet echt goed samen.
Na dat we ergens rond 2/3koers terug werden gepakt en ik nog met een aantal aanvallen mee was gesprongen. Reden helaas nog een aantal kleine groepjes weg welke ik niet meer kon pareren..
Maar wist uiteindelijk toch nog in de lange eindsprint bergop naar een 5e plek van het peloton te sprinten en 29e te worden.
Sinds een week of twee spelen de naweeën - welk tot dan toen beperkt aanwezig waren - van de overbelasting in beging april aan mijn linker knie weer op. Maar nu zo erg dat het fietsen ermee me bijna onmogelijk word gemaakt.
Tijdens deze koers op een klein rondje van z’n 1100meter, 9 bochten, licht hellende aankomst en moordend tempo. Liep mijn knie dan ook elke ronden door de lichte ontsteking onder mijn knieschijf steeds weer vol met vocht. Dit tot dat hij dik was en dan werd hij weer forceert leeg geperst! Nou, ik kan zeggen, dat is geen pretje.
Ik heb uiteindelijk toch nog een 1e premie weten te bemachtigen en na dat de koers opeens afgelopen was een 16e plek weten te behalen.
Door de last aan mijn knie had ik me even naar achteren laten zakken. Maar daardoor kreeg ik niet mee - alleen de kop van het peloton had dit goed kunnen horen - dat de koers door het langzaam donker worden en het hondse regenweer twee keer achter elkaar een fiks stuk ingekort werd.
Opeens was het de laatste ronden, waar het ook nog eens door de zoveelste valpartij onmogelijk was om nog verder naar voren te komen.
07t/m10
-09-2010
Landgraaf
Grote Prijs Megaland Avond 4-daagse
Am
4e
Helaas had ik door de hevige knie problemen alweer een maand geen koers meer kunnen rijden. Laat staan een fatsoenlijke training af kunnen werken.
Het was allemaal maar beperkt gebleven tot een beetje kilometers maken op een klein verzetje, alle koersen - op 1 na - afzeggen voor de rest van het jaar en dan maar hopen dat ik in de laatste koers van dit seizoen en van mijn loopbaan als actief wielrenner weer enigszins fit van start zou kunnen gaan.
Maar doordat deze koers werd organiseert door onze eigen club, kon ik het niet maken om voor de goede sponsoren die onze club rijk is, niet van start te gaan.
Dag 1 (07-09-2010):
Team TWC Maaslandster – Zuid Limburg heeft zich vandaag echt als een waar TEAM laten zien. Men kon zien dat onze Team trainingen de groep hecht en krachtig hebben gemaakt. Welk uitmondde in een 2e plek van Fabian Rosenboom, 4e plek van Wil Sijstermans en een peloton sprint overwinning van Hayco Beelen.
Ik heb me zelf voor zover het met mijn knie mogelijk was opgeofferd voor de ploeg. Door diverse sprints aan te trekken en Hayco netjes voor de eindsprint af te zetten.
Dag 2 (08-09-2010):
Deze dag was voor mij een rustdag, dit voor mijn pijnlijke knie weer een beetje tot rust te laten komen.
Dag 3 (09-09-2010) 1e:
Fabian was na de eerste dag ook de tweede dag weer tweede geworden en stond nu dan ook 1e in het algemeen klassement.
Buiten dat we al voor de start van deze competitie het team werk binnen onze ploeg en het streven naar de eind overwinning af hadden gesproken. Werden alle riemen nu nog eens flink aangetrokken, iedereen extra op scherp gezet en de Team orders volledig afgestemd op de nu toch wel zeer realistische eind overwinning van Fabian.
We zijn dan ook de hele koers gaan controleren, niemand mocht meer weg, Fabian perfect uit de wind gehouden met een mooi gesmeerd treintje ervoor. Een aantal op nog wat extra premies en euro’s voor in de pot gezet en dan mooi met een treintje Fabian afzetten voor de eindsprint.
Zo gezegd, zo gedaan. Ook al verloor ik als laatste renner in het treintje voor de eindsprint van onze kopman, Fabian uit het wiel. Hij raakte in al het geroezemoes het wiel kwijt en moest zijn heil de laatste meters zelf zoeken.
Toen ik dit merkte en tijdens het omkijken zag dat ik hem kwijt was geraakt. Heb ik maar alle registers open getrokken in mijn favoriete onderdeel. De hectische eindsprint. En ja, het was weer eens raak met een mooie 1e plek.
Eindsprint
Huldiging
Alleen mijn knie vond het allemaal niet meer zo heel leuk… Auw..
Dag 4 (10-09-2010) 2e:
Na niet meer op de fiets te hebben gezeten na de eindsprint van gisteren en het gisteren flink last hebben van mijn knie. Was de laatste dag aangebroken…
Alles op alles, last van knie of niet. Fabian stond nog steeds 1e en ik was de top tien binnen gedrongen en stond 7e in het algemeen klassement.
Dus net als gisteren, all hands on deck!!!
Start
Ik had de opdracht om Fabian uit de wind te houden van beging tot eind en te zorgen dat hij voor in de dag uitslag zou eindigen. Dit om de eindoverwinning veilig te stellen. Alle andere renners zouden dan de koers controleren en als pitbulls op de andere goed klasseerde concurrenten zitten ….
Maar, we waren helaas met iets wat minder teamgenoten dan gisteren. Waardoor het controleren van de koers wel heel lastig werd. Dit omdat iedereen bleef demarreren en de Elite renners in de groep ook flink van zich lieten horen.
Maar we zijn er in geslaagd. Ook al heb ik en div. team genoten zich herhaaldelijk het licht uit de ogen moeten rijden om het spervuur van demarrages en de daardoor ontstane gaten weer te neutraliseren.
Na het al hectische koersverloop werd de sprint ook een van de mooie hectische.
Voor de laatste bocht werd ik met Fabian in mijn wiel ingesloten en kwam Fabian hierdoor in een penibele positie terecht. Want met de 7 punten voorsprong was hij nog niet helemaal zeker van de eindoverwinning. En bij geen punten en een van de andere vier eerst klasseerde zou hem de eindoverwinning nog wel eens net door de vingers kunnen glippen.
Maar op z’n moment mag je nooit in paniek raken en moet je er voor zorgen dat je er dan nog het beste van maakt. Ook omdat Fabian 7 punten op de 2e voorsprong had en dus niet 1e hoefde te worden.
Dus ietsje af laten zakken, rechts af door het peloton heen beuken en buiten om op de 11 tegen de 60km/h Fabian naar voor rijden. Pffff, het is me gelukt en Fabian heeft met een 3e plek in mijn wiel - ik was 2e - de eindoverwinning veilig weten te stellen. Maar ik moet toegeven, de laatste 300 meter werd het me echt zwart voor ogen en heb hier nog wel een kwartier van bij moeten komen…..
